Iedereen is een genie. Ik geloof er in dat iedereen zijn eigen kwaliteiten heeft en een genie is op een bepaald vlak. Ieder kind is uniek. Als ieder kind uniek is waarom vergelijken we kinderen dan nog? Vergelijken.. We ontkomen er niet aan. Het gebeurt automatisch en we doen er allemaal aan mee. Overal worden kinderen vergeleken. Het begint al bij de geboorte en het wordt naar mate ze ouder worden zeker niet minder. We vergelijken kinderen met andere kinderen, met hun broertjes en zusjes, met leeftijdgenootjes, met onszelf. En we vergelijken kinderen ook met de norm. De norm van het consultatiebureau, de norm van de citoscores, de norm van hoe we denken dat een kind zich behoort te gedragen. Wat is überhaupt de norm? Is de norm een gemiddelde.. Wie wil er graag gemiddeld zijn? Ik vind het veel interessanter om te kijken naar wat het is wat een kind uniek maakt. Waar liggen zijn talenten?
Wat is de zin van vergelijken?
Aan de ene kant kan het je inzicht geven in de ontwikkeling van je kind, je weet waar je kind staat. Dat kan zeker nuttig zijn. Het gaat er vooral om wat je met de uitkomst van de vergelijking doet. Als je het niks meer dan een constatering is kan het geen kwaad, het kan je inzicht geven in de ontwikkeling van je kind en je kunt er ook juist uit halen wat het is waar de kwaliteiten van je kind liggen. Als er de vergelijking leidt tot een oordeel of het veroordelen van jouw kind of een ander kind dan wordt het schadelijk. Vergelijken levert dan een naar gevoel op, het kan jezelf of juist een ander een naar gevoel geven. Het blijft toch ook iedere keer een beetje appels met peren vergelijken. Ieder kind is immers uniek. Wat doen we onszelf en onze kinderen aan door te vergelijken. Als je vergelijkt, vergelijk je met een bepaalde eigenschap, één kwaliteit van iemand anders. Als jouw dochter moeite heeft met rekenen heeft het toch geen zin om haar te vergelijken met het rekenwonder van de klas. Als jouw zoon gevoelig en introvert is heeft het toch geen zin om hem te vergelijken met de meest extraverte babbelaars van de klas. Welke verwachtingen heb jij? Zijn deze realistisch? En zijn deze verwachtingen helpend?
Een vergelijking die wel zin heeft is een vergelijking van je kind met zichzelf. Kijk waar je kind een half jaar geleden stond en waar hij nu staat. Dan zie je wat voor groei je kind heeft doorgemaakt.
Goed zoals je bent
Accepteer je kind voor wie hij is. Omarm je kind volledig met al zijn kanten, de mooie en een minder mooie. En wat je nu als een soort van “gebrek” ziet kan heel goed zijn grootste talent zijn. Heb jij een kind dat gevoelig is en soms teruggetrokken in zijn eigen wereldje leeft. Misschien snakt de wereld over 20 jaar naar deze creatieve gevoelige types. De kinderen die in de huidige maatschappij soms nog moeite hebben om tot bloei te komen kunnen in de toekomst wel floreren. Misschien zijn dat juist de mensen die dan een groot verschil kunnen maken. Laat ieder kind in zijn waarde.
0 Reacties