Nu vele jaren later denk ik dat hij daarmee bedoelde dat ik probeerde het voor iedereen goed te doen, zacht en gevoelig was, zonder daarbij duidelijk mijn eigen grenzen aan te geven. Ik liet best wel over mij heen lopen. Ik was bescheiden, durfde niet op de voorgrond of voor mezelf op te komen. Té lief wil overigens niet zeggen dat ik geen kattenkwaad uithaalde, niet de boel op kop zette of nooit ruzie maakte thuis. Ik was heus niet altijd braaf en lief. Maar feit was wel: ik stond niet bepaald stevig in mijn schoenen en had wel eens het gevoel dat ik “ondergesneeuwd” raakte.
Lief zijn is natuurlijk een hele goede eigenschap. Ik denk dat we deze kant van onszelf soms echt wel wat meer mogen laten zien, we kunnen in bepaalde situties wel wat meer zachtheid gebruiken. In onze maatschappij geldt vaak de norm: wie maar het hardst schreeuwt krijgt zijn zin. Er wordt verwacht dat je altijd je zegje klaar hebt en dat je assertief bent. Als je als kind niet hebt geleerd om voor jezelf op te komen, je eigen grenzen te stellen en hiervoor uit te komen dan kan dit je hele leven nog in de weg staan.
Ik was als kind verlegen en onzeker en ik belande in een soort vicieuze cirkel. Ik was rustig, zacht en bescheiden. Kreeg al snel het stempel verlegen, voelde me daardoor onzeker, had het idee dat ik tekort schoot in bepaalde situaties. Ik identificeerde me met verlegenheid. Ik trok me steeds meer terug wat me onzekerder maakte. Ik had daardoor vaak het gevoel dat ik faalde. Ik durfde vervolgens steeds minder. Ik kon het in mijn eigen ogen moeilijk goed doen, was vaak onzeker over wat ik gezegd had of juist niet gezegd had. Ik wou dus eigenlijk lief zijn voor alles en iedereen maar was dit niet voor mezelf. Voor mezelf was ik heel erg streng. Dus een gouden tip voor alle lieve mensen: vergeet niet om lief te zijn voor jezelf.
Inmiddels ben ik liever en vooral milder voor mezelf. Het is best een weg geweest die ik af heb gelegd, van onzeker en verlegen meisje naar een zelfverzekerde vrouw die weet wat ze wil en er ook eindelijk voor durft te gaan staan. Ik schreeuw nog steeds niet maar ik laat wel weten dat ik er ben en wat mijn missie is. Mijn missie is om alle kinderen die zich verlegen en onzeker voelen te helpen hiermee om te gaan.
Heb je ook het idee dat jouw kind soms “té lief” is? Heeft jouw kind moeite om voor zichzelf op te komen? Heb je het idee dat jouw kind ook wel eens ondergesneeuwd raakt? Ik help jouw graag om je kind steviger in zijn schoenen te laten staan. Niet door hem harder te maken. Maar juist door de zachtheid als een kracht te zien. Iedereen is immers op z’n mooist als ze zichzelf zijn.
Ben je benieuwd wat ik voor jou en jouw kind kan betekenen?
0 Reacties