Hoog gevoeligheid wordt wel eens verward met verlegenheid. Het is soms ook lastig te achterhalen wat er speelt bij een kind. Het heeft namelijk overeenkomsten. Hoog gevoeligheid is iets waarmee je geboren wordt. Dat is wie je bent, je bent hoog gevoelig of niet. Zo’n 20 % van de mensen is hoog gevoelig. Verlegenheid daarentegen is een aangeleerd gedrag. Je wordt niet verlegen geboren, verlegenheid ontwikkel je later. Het kan wel zo zijn dat je door je gevoelige karakter eerder verlegenheid ontwikkeld. Dat is onder andere afhankelijk van hoe je als ouders en omgeving met een hoog gevoelig kind omgaat, het hoeft zeker niet zo te zijn dat bij een gevoelig kind verlegenheid in de weg komt te staan. Hoog gevoelige kinderen zijn vaak (niet altijd) van nature meer terughoudend.
Prikkelverwerking
Een kind dat hoog gevoelig is krijgt te maken met veel prikkels. Er komt te allen tijde veel informatie binnen die verwerkt moet worden. Het lijkt soms alsof een kind dat hoog gevoelig is verlegen is. Soms klopt dat inderdaad en is er sprake van verlegenheid. Een hoog gevoelig kind is van nature vaak wat terughoudender ten opzichte van een nieuwe omgeving of nieuwe mensen. Hij of zij kijkt vaak eerst de kat uit de boom en tasten eerst af bij nieuwe situaties. Ze observeren, reflecteren diep en voelen of voor hun de situatie veilig voelt. Een hoog gevoelig kind heeft dus vaak even de tijd nodig om alles te verwerken en een oordeel te vellen over of de situatie “veilig” is. Een buitenstaander ziet alleen het gedrag van het kind, het kijkt de kat uit de boom, is terughoudend of verlegen, is weinig enthousiast. Dat is wat ze zien. Dat is ook de reden dat hoog gevoelige kinderen zich onbegrepen kunnen voelen. En daardoor kan het ook zijn dat deze kinderen onterecht het stempel “verlegen” opgedrukt krijgen. En wat gebeurt er als je kinderen een stempel geeft, daar gaan ze vanzelf naar leven. Als ze iedere dag bevestigd krijgen dat ze verlegen zijn, dan is dat wie ze zijn, dan gaan ze zich daar mee identificeren.
Wat heeft een kind dat de kat uit de boom kijk nodig?
Geduld en vertrouwen. Hoe mooi zou het zijn als we iets meer geduld hebben met z’n allen en een kind de tijd geven om af te tasten om ze een “veilig” gevoel mee te geven. ‘Het is goed dat je nu niet gelijk iets zegt of doet, dat komt wel’. Pushen, onbegrip , “uit de tent lokken” met opmerkingen als ‘heb je je tong verloren’ en bagatelliseren van hun gevoel hebben vaak een averechts effect. Gun kinderen de tijd om te ontdooien en te wennen. Geef ze erkenning en vertrouwen. Wat voor ons zo vanzelfsprekend is hoeft niet zo vanzelfsprekend voor een kind te zijn. Breng jij het geduld op?
0 Reacties