Heerlijk, wat worden we toch al weer verwend in februari met dit lentezonnetje. Ik geniet er van. Ik ben lekker buiten gaan werken. Één van de vele voordelen van eigen baas zijn. Ik geniet van de zonnestralen op mijn gezicht, spelende kinderen, de vogels die al weer volop fluiten en de krokussen in de tuin. En jij geniet jij ook volop? Geniet jij ook van de kleine dingen? Of vindt je het lastig om écht te genieten? Om in het moment te leven? Dwalen je gedachten steeds af naar alles wat je nog moet doen? Of naar de zorgen die je hebt?
Stralend kind
En hoe is het met jouw kind? Straalt jouw kind ook van plezier? Of maak je je soms wel zorgen over jouw kind? Is jouw kind gereserveerd en terughoudend? Houdt jouw kind zich in? Kruipt jouw kind vaak in zijn schulp? Laat het zichzelf niet echt zien of van zich horen en staat verlegenheid jouw kind regelmatig in de weg?
Hoe zou het zijn als jullie allebei weer kunnen stralen?
Dat klinkt goed he? Samen stralend het voorjaar in. Gewoon als jullie zelf. Maar klinkt misschien ook gemakkelijker gezegd dan gedaan of niet? Als kind stond de verlegenheid mij in de weg. Ik was toen zeker niet altijd een stralend kind. Ik was erg terughoudend en liet mezelf niet of nauwelijks zien. Een kind dat vrij en blij is straalt dat ook uit. Een kind dat in zijn schulp kruipt straalt het ook uit dat het zichzelf niet echt laat zien. Ik weet dat er zo veel meer in deze kinderen zit. Dat het feit dat ze weinig zeggen niet wil zeggen dat ze niks te zeggen hebben. Dat het feit dat ze overal mee instemmen dat ze het ook overal mee eens zijn. Ik weet dat deze kinderen ook gezien en gehoord willen worden. Graag wil ik samen met de ouders bereiken dat deze kinderen zich veilig genoeg voelen om zichzelf echt te laten zien. Dat deze kinderen weten dat ze er mogen zijn zoals ze zijn. Ik zie niks liever dan dat deze kinderen gaan stralen. Zo zien we onze kinderen toch het liefst. Dat ze zichzelf kunnen zijn.
Toen ik mezelf iets meer liet zien begon ik ook steeds meer te stralen.
Later in mijn volwassen leven ben ik lang niet altijd een heel positief ingesteld persoon geweest. Achteraf zie ik dat ik best wel vaak een negatieve houding had. Ik vond het ook wel eens lastig om van de kleine dingen te genieten, die nam ik als vanzelfsprekend en stond er niet bij stil. Ik bleef veel meer in het negatieve hangen. Als ik hier 5 jaar geleden buiten had zitten werken had ik totaal geen rust gehad, kwam er van werken weinig terecht, laat staan dat ik kon genieten. De hele tuin ligt immers bezaaid met speelgoed wat eerst opgeruimd moet worden en dat onkruid moet nodig geplukt, oh en de ramen moeten gewassen worden.. Ik zag vaak het negatieve. Ik heb mezelf nu wel een positieve draai gegeven. Ook durfde ik mezelf niet echt te laten zien uit angst wat anderen van me zouden denken. Inmiddels laat ik mezelf zien en straal ik dat ook uit. Je straalt uit hoe je je voelt.
0 Reacties