Worstelt je zoon of dochter met verlegenheid? Dan is het vast herkenbaar dat je op een feestje of verjaardag aankomt en alle kinderen zijn lekker aan het spelen maar jouw zoon of dochter klampt zich aan jou vast. Er gaat wat tijd overheen, langzaam ontdooit hij of zij wat, misschien gaat jouw kind ergens in een hoekje een tekening maken of wat met de lego bouwen om vervolgens weer veilig bij jou op schoot te gaan zitten. Heeft jouw zoon of dochter ook moeite om zich te mengen in de drukte van feestjes en verjaardagen? Hoe voelt dat voor jou? Voel je de ogen van andere ouders op je gericht als jouw zoon of dochter weer bij je op schoot is gekropen terwijl de andere kinderen wel lekker samen spelen? Zie je in het rapport van school van je kind staan dat het moeite heeft om in de kring iets te vertellen? Wat doet dat met jou? Misschien herken je het van jezelf maar misschien begrijp je er juist ook helemaal niks van.
Ik spreek regelmatig ouders die het lastig vinden om hun kind te zien worstelen met verlegenheid. Maar wat maakt het zo lastig? Wat zou jij graag anders zien? Wat zou jouw ideaal zijn? Hoe zie je het het liefst voor je kind?
Zou jij dan het allerliefste zien dat je kind net als de andere kinderen eindelijk gezellig mee doet en dus niet anders hoeft te zijn dan een ander? Dat jouw kind niet meer opvalt? En dat jij als ouder ook niet anders hoeft te zijn dan andere ouders? Dat de verlegenheid niet meer zichbaar is. Zou het fijn voor je zijn als je kind zich wat meer aanpaste? Is dat ook wat je kind uiteindelijk helpt? Aanpassen? En wat wil je kind zelf?
Ik denk dat dit de allerbelangrijkste vraag is die gesteld moet worden. Wat wil je kind zelf? Heeft je kind wel de behoefte om zich te mengen tijdens een feestje maar staat de angst in de weg. Is er sprake van niet durven óf niet willen? Als hij wel graag wil maar (nog) niet durft. Ja daar kun je hem natuurlijk bij helpen. Door veiligheid en vertrouwen te bieden en ruimte te geven kunnen jullie samen drempels nemen. Maar misschien wil je kind op dat moment op een feestje niks liever dan zich even rustig terug te trekken en in een hoekje een tekening maken of een toren bouwen. En misschien wil het gewoon observeren veilig vanaf jouw schoot. En kinderen die moeite hebben met het spreken in de kring, wellicht werkt 1-op-1 stukken beter voor ze. Niet iedereen houdt er van om alle ogen op zich gericht te hebben.
We leven heel erg in een extraverte omgeving. Maar voor introverte kinderen kan dat heel lastig zijn. Het kan zijn dat deze kinderen zich wel aanpassen aan wat ouders, school en de omgeving wil of van ze verwacht. Maar daar verliezen ze zichzelf uiteindelijk mee. Kinderen die worstelen met verlegenheid kunnen zowel meer introvert als extravert zijn. Uiteindelijk help je alle kinderen het allermeest door ze te laten weten en voelen dat ze zichzelf mogen en kunnen zijn.
Dus mijn vraag is. Wat wil jij graag voor jouw kind?
0 Reacties