‘Help alle ogen zijn op mij gericht!’

“Help, alle ogen zijn op mij gericht!”

Als ik terugdenk aan mijn eigen basisschooltijd voel ik mijn rode wangen al weer opkomen. Als een gezonde boerendochter waren ze standaard al rood maar ze konden nóg roder worden. Ik heb wat af gebloosd.. Vreselijk als ik van de juf of meester de beurt kreeg om ergens een antwoord op te geven. Niet zozeer dat ik het antwoord niet wist maar het idee alleen al dat alle ogen op mij gericht waren. Op zo’n moment kon ik blokkeren, er kwam weinig uit, het was te spannend. De verlegenheid zat mij in de weg. Er kwam op zo’n moment niet uit wat er wel in zat. De verlegenheid had mij in zijn greep. Ook de omgang met andere kinderen vond ik daardoor best lastig. In de groep kon ik “verdwijnen”. Ik durfde niet altijd iets te vertellen laat staan voor te stellen wat ik wilde gaan doen. Mijn antwoord op wat we zouden doen of wat ik wou was meestal ‘maakt mij niet uit’. Niet dat het mij werkelijk niet uit maakte maar ik durfde er niet voor uit te komen en voor te gaan staan, voor mezelf op te komen. Zo ging het eigenlijk met heel veel keuzes die ik maakte of beter gezegd volgde.

Wanneer ben je verlegen?

Verlegenheid is een karaktertrek wat bij veel mensen voor komt, het is een doodgewone menselijke reactie. Verlegenheid is een woord waar vaak een lage assertiviteit mee wordt bedoeld. Het uit zich vaak in “niet durven”. De meeste mensen kennen wel het gevoel van verlegenheid. Het is een gevoel dat ontstaat uit angst, uit schaamte. Op het moment dat je als kind tot de ontdekking komt dat je een eigen persoon bent en dat er andere mensen om je heen zijn, dus het besef van je eigen persoonlijkheid, kan dat er voor zorgen dat je gaat nadenken over hoe je over komt op een ander. Als bij kinderen het gevoel van angst en schaamte, wat verlegenheid is, opkomt, hetzij door de reactie van anderen of alleen aan de gedachte daaraan dan kan het kind verlegenheid ontwikkelen. Bij verlegen kinderen gaat nadenken over hoe ze over komen heel ver. Als je verlegen bent kan je continu bezig zijn met hoe je over komt op een ander. Daardoor is het heel lastig om jezelf te laten zien, je bent bang om fouten te maken, het zelfvertrouwen is daardoor vaak laag. Een verlegen kind laat zichzelf nauwelijks zien en horen. Maar iedereen heeft wél de behoefte om gezien te worden. Ook een kind dat last heeft van verlegenheid heeft de behoefte om met andere mensen te verbinden. Iedereen heeft die behoefte, alleen kan het zijn dat de angst in de weg staat. Ze gaan moeilijke situaties vaak uit de weg. Verschuilen zich achter een vertrouwd persoon.

Daar groei je wel overheen, toch?

Het blijkt ook voor veel volwassenen een struikelblok. Veel mensen zeggen dat kinderen er wel overheen zullen groeien maar dan zouden we toch geen volwassenen kennen die hier mee kampen? Ik weet ook niet of je volledig over verlegenheid heen kunt groeien maar ik denk wel dat je een goede weg kunt vinden om er mee om te gaan. Op deze manier zal het niet meer je leven beheersen.

Kan je er voor zorgen dat je je eigen onzekerheid en verlegenheid niet doorgeeft aan je kind?

Je wil natuurlijk dat je kind opgroeit tot een zelfverzekerd persoon. Op het moment dat jij als ouder nog worstelt met een onzekerheid of verlegenheid dan is de kans zeker aanwezig dat je dit doorgeeft aan de volgende generatie. Misschien is het iets wat niet altijd duidelijk aan de oppervlakte ligt, het kan zijn dat jij juist heel zeker overkomt of probeert over te komen. Misschien omdat je door de jaren heen een masker op hebt gezet, maar jou kind prikt daar door heen.

Verlegenheid is een gevoel wat op komt, wat je óf uit de weg wil gaan door in je schulp te kruipen en jezelf niet echt te laten zien, óf waar je mee kan dealen.

Ik heb geworsteld met mijn verlegenheid. Het heeft me in de weg gestaan. Ik heb me niet écht durven laten zien en durfde ook niet ergens voor te gaan staan. Dat is nu anders. Nu wil ik mijn ervaring inzetten om ouders handvaten te geven om hun kinderen te helpen omgaan met verlegenheid en onzekerheid. Zie jij jouw kind worstelen met zijn verlegenheid? Heb je het idee dat het hem belemmert in zijn dagelijks leven? Weet jij soms niet meer hoe je hem kan helpen? Ik help jou graag om hiermee om te gaan. Stuur mij vrijblijvend een bericht voor verdere informatie.