Puur

Kleine kinderen zijn nog zo puur. Ik vind het zo mooi hoe ze niks anders kunnen zijn dan zichzelf. Ze hebben geen masker op. Ze zijn zich nog niet zo bewust zijn van de mensen om hun heen maar leven vooral in hun eigen wereldje. Vol nieuwsgierigheid op ontdekking gaan, verwonderend en zonder oordeel kijken naar alles en iedereen om ze heen. Ik geniet daar echt van. Naarmate kinderen ouder worden zie je dit langzaam veranderen. Als kinderen de basisschoolleeftijd hebben bereikt zijn ze zich al steeds meer bewust van de mensen om hun heen en hebben ze zeker ook een identiteitsbesef.

Hun open kijk kan daardoor veranderen en dat kan voor sommige kinderen problemen opleveren. Het kan zijn dat ze zich té veel bewust zijn van de mensen om hun heen, té veel bewust zijn van hun eigen persoonlijkheid, dat ze dat té veel bezig houdt. Voor sommige kinderen zorgt dit ervoor dat ze een angst gaan ontwikkelen, een angst om contact te leggen met andere mensen en om initiatief te tonen. De één ervaart meer angst dan de ander maar voor sommige kinderen kan het echt een belemmering vormen. Als kinderen worden belemmert in hun doen en laten dan is het zinvol om ze te helpen om zo te voorkomen dat het van kwaad naar erger wordt. Het kan namelijk vrij eenvoudig een vicieuze cirkel worden. Een kind voelt zich angstig, gaat daardoor het contact niet aan, krijgt daar geen goed gevoel over en heeft niet de positieve ervaring waardoor het een volgende keer nog lastiger wordt om contact aan te gaan.

Een beetje verlegen is niks mis mee, de meeste kinderen kennen wel een verlegen periode. Maar wanneer het je kind belemmert in het doen en laten en je kind zichzelf niet meer laat zien is het wel belangrijk dat je dit erkent en je kind ook hierbij helpt. Je kind groeit er niet zo maar over heen. Je kunt wel je kind leren ermee om te gaan. Ik geef je graag de handvaten en inzichten zodat jij jouw kind kan helpen. Laat verlegenheid niet langer in de weg staan. We willen toch niks liever dan een kind dat vrij, blij en puur zichzelf is?