Wanneer vormt verlegenheid een probleem?
Ik spreek regelmatig met ouders die aangeven dat hun zoon of dochter soms zo verlegen is. Op school of op een feestje blijven ze afwachten, het liefst veilig op schoot, laten zichzelf niet zien. Ze doen niet echt mee en durven niets te zeggen. Ik krijg dan ook vaak de volgende vragen: Moet ik me zorgen maken? Wanneer is het tijd om “in te grijpen”? En waar doe ik dan goed aan?
Verlegenheid is een volkomen natuurlijke reactie, iets wat de meesten van ons wel kennen. Verlegenheid is een onaangenaam of zelfs angstig gevoel dat iemand ondervindt als hij zich bij anderen onzeker voelt. Bijna iedereen kan zich wel een situatie herinneren waarin hij zich verlegen voelde. Een situatie waarbij je moest blozen, spanning voelde, weg keek, klamme handen kreeg, begon te stamelen. Het hoort er dus gewoon een beetje bij zou je zeggen. Maar toch kan het wel degelijk een probleem vormen.
Verlegenheid is een uiting van onzekerheid. Onzekerheid kan op verschillende manieren worden geuit. De één gaat juist een grote mond op zetten en is erg aanwezig, de ander zoekt steeds goedkeuring en weer een ander kruipt juist in zijn schulp. Als klein meisje had ik maar een kleine veilige zone, waar binnen ik niet onzeker was. Daarbuiten zette ik vaak mijn verlegenheid in als mijn beschermingsmechanisme. Dat is wat het is. Door verlegenheid in te zetten probeerde ik mezelf te beschermen. Te behoeden voor fouten en oordelen van anderen. Als ik niks zei of deed kon ik het ook niet “fout” doen. Ik denk wel dat de verlegenheid mij in de weg heeft gezeten. Dat ik er bepaalde dingen niet door heb gedaan, mezelf niet heb laten zien en niet van me heb laten horen.
Een beetje verlegenheid die af en toe op komt zetten is gewoon iets wat er bij hoort en ook niet iets om je zorgen over te maken. We hoeven immers niet allemaal haantje de voorste te zijn. Er moet ook ruimte zijn voor de bescheiden kinderen. Maar op het moment dat de verlegenheid het kind zelf tot last is dan moet je daar wel wat aan doen. Als het jouw kind echt in de weg staat dan heeft je kind wel hulp nodig. Ik weet als geen ander dat het heel lastig is om uit de vicieuze cirkel te komen. Jij als ouder bent als geen ander in staat om je kind daarbij te helpen. Maar ik weet ook dat het soms zo moeilijk is. Want waar doe je nou goed aan? Dan kan het fijn zijn om ondersteuning te zoeken. Juist deze ouders die hun kind willen leren om te gaan met verlegenheid bied ik hulp. Ouders die op zoek zijn naar tips, inzichten en zich bewuster willen worden van hun gedragingen en woorden. Ouders die nu dat doen wat nu binnen hun macht ligt maar die het prettig vinden om van iemand handvaten te krijgen waar ze zelf mee verder kunnen.
0 reacties