Iedere ouder doet wat hij of zij kan. Je doet je best. Je staat ’s ochtends op en probeert er weer een mooie dag van te maken. Je wil niks liever dan dat je kinderen het goed hebben. Wat er die dag ook gebeurt, de intentie is hoe dan ook goed van jou als ouder. Je hebt het beste met je kinderen voor. Zondermeer. Geen seconde twijfel aan de intentie van jou als ouder. Jij doet wat je doet uit liefde voor je kind.
Hobbelige weg
Maar ik weet ook dat het ouderschap niet altijd even gemakkelijk is. Het is een weg met hobbels, je mag het zelf uitvinden en ervaren, er is geen handleiding voor die voor iedere ouder op gaat, je zult er zelf een weg in moeten vinden en je komt jezelf tegen. Als ouder val je daarbij vaak terug op bepaalde patronen, gewoonten, overtuigingen, dingen die er nou eenmaal zo in zitten gebakken waar je je niet eens bewust van bent. Je hoort jezelf misschien ook geregeld iets zeggen wat je vroeger je moeder hoorde zeggen. Heel veel van wat wij doen of zeggen gebeurt onbewust. Zonder er bij na te denken floep je het er weer uit. Maar dient dit jouw nog? Is dit nog wel wat jij wil? En ben je hiermee helpend bezig?
Bewustwording
Op het moment dat je je bewust wordt van bepaalde patronen, overtuigingen en gewoonten kun je er ook voor kiezen om het anders te doen. Op het moment dat je bewust wordt krijg je een keuze. Ik word ook iedere dag bewuster. Zo ben ik er een paar weken geleden achter gekomen dat ik een gluten- en zuivel intolerantie heb ontwikkeld. Mijn intentie was iedere dag goed, ik begon in de ochtend vaak met een bakje kwark met fruit of een volkorenboterham met kaas. Niks mis mee dacht ik. Is op zich ook niks mis mee, wil het niet dat mijn lijf daar niet goed op reageerd. Dus de intentie van mij was goed maar doordat ik me er bewust van werd wat het met me deed kreeg ik een keuze om het anders te doen. En wat een verschil maakt dat!
Zo werkt het ook met ouderschap. Als je niet weet waar je je kind mee kunt helpen, hoe je écht helpend bezig bent dan kan je intentie nog zo goed zijn, maar met alleen goede bedoelingen ben je er niet altijd. Zie je dat je kind worstelt met verlegenheid? Merk je dat je kind steeds onzekerder wordt? Geeft het je een naar gevoel? Herken je het uit je eigen jeugd? Natuurlijk wil je niks liever dan je kind helpen, daar doe je nu ook al alles aan wat binnen jouw macht ligt. Misschien geef je je kind even wat vaker een duwtje, misschien zeg je juist dat je kind niks hoeft te doen wat het niet wil. Wat het ook is dat jij doet, je doet het vanuit de beste intenties, vanuit liefde voor je kind. Op het moment dat jij je er bewuster van bent wat jij zou kunnen doen wat je kind écht kan helpen, welke rol jij als ouder speelt kun je ook de keuze maken om het eventueel anders aan te pakken. Misschien ben je al helemaal op de goede weg en zoek je alleen nog een bevestiging. Door bewuster te worden leer je weer zelf na te denken en kun jij je eigen keuzes maken. Zodat jij het verschil kan maken voor jouw kind en jezelf.
0 Reacties